NASA kısa süre önce James Webb teleskopunun normalden daha büyük bir mikrometeorit tarafından vurulduğunu duyurdu. Bu, teleskopun on sekiz aynasından birine zarar verdi. Uzay tozu, uzay aracı için büyük sorunlara neden olabilir, bu nedenle kuruluş bunu tasarımda zaten dikkate alıyor.
Genellikle alanın boş olduğu düşünülür, ancak durum böyle değildir. Farklı gezegenler ve yıldızlar arasındaki boşluk, diğer şeylerin yanı sıra, muazzam miktarda ince yayılmış gaz ve tozla doludur.
Toz parçacıkları, örneğin asteroitler gibi farklı kaynaklardan gelebilir. Bu mikro meteoritler güneşin etrafında dönerler ve saatte on binlerce kilometre hıza ulaşabilirler. Genellikle bir kum tanesinden daha küçüktürler ve bir gramdan daha hafiftirler.
James Webb teleskopu, Aralık ayında piyasaya sürülmesinden bu yana en az dört farklı mikro meteorit tarafından vuruldu. NASA, bu büyüklükteki bir teleskop için mikrometeoritlerle temasa geçmenin kaçınılmaz olduğunu vurguladı.
Farklı katmanların kalkanı
Uzay ajansı, uzay aracını tasarlarken bunu zaten dikkate alıyor. Genellikle gemiler, mikrometeoritleri durdurmak için bir tür koruma ile donatılmıştır. Buna Whipple kalkanı denir.
Kalkan çok katmanlı bir bariyerden oluşur. Bir mikro meteorit tarafından vurulursa, parçacık daha fazla parçalanmadan önce ilk katmandan geçecektir. İkinci katman daha sonra daha küçük parçacıklar tarafından vurulur. Kalkan genellikle ekstra koruma için uzay aracının hassas kısımlarının etrafında kullanılır.
Ancak James Webb teleskobunun aynalarına böyle bir katman uygulamak imkansız çünkü o zaman ışığı toplayamayacaklar. Ancak aynalar, belirli bir yüksekliğe kadar darbelere dayanabilecek şekilde yapılmıştır. Bununla birlikte, mikrometeorit, NASA’nın beklediğinden daha büyüktü ve aynalardan birine zarar verdi.
Doğru bir hesaplama yapmak zor
Her halükarda, uzay ajansı bir gemiye ne sıklıkla parçalar tarafından çarpılacağını ve bunun hangi hızda gerçekleşeceğini düzenli olarak hesaplar. Ancak, bir havacılık uzmanı The Verge’e bunun kusursuz bir sistem olmadığını söylüyor .
Toz parçacıklarının ne kadar hızlı hareket ettiği, odanın hangi bölümünde bulunduklarına ve hangi yolu izlediklerine bağlıdır. Bir uzay aracıyla temas edip etmeyecekleri, o sırada nerede olduğuna ve hangi hızda olduğuna bağlıdır.
Sonuçta, bir uzay aracının bir toz parçacığı tarafından vurulması kaçınılmazdır. NASA’nın yapabileceği tek şey, buna bir dereceye kadar dayanabilecek bir araç geliştirmek.
James Webb şimdiye kadar bunu yapmayı başardı: çarpmanın teleskopun işleyişi üzerinde doğrudan bir sonucu yoktu. Ancak, distorsiyon nedeniyle aynanın yeniden ayarlanması gerekir. Bunun daha önce olup olmadığı belli değil.
